Γονιμοποίηση Ωαρίων (IVF / ICSI / IMSI)

Η εξωσωματική γονιμοποίηση IVF (In Vitro Fertilization) είναι η συνηθέστερη μέθοδος Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, η οποία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά με επιτυχία στον άνθρωπο, το 1978.

Κατά τη συγκεκριμένη μέθοδο, τα ωάρια, τα οποία έχουν ληφθεί από το γιατρό την κατάλληλη στιγμή μέσω της ωοληψίας, τοποθετούνται μαζί με τα σπερματοζωάρια (τα οποία έχουν ληφθεί-επεξεργασθεί προηγουμένως) μέσα σε ειδικά τρυβλία που περιέχουν καλλιεργητικό υλικό. Ο εμβρυολόγος στη συνέχεια τοποθετεί τα γονιμοποιημένα ωάρια (ζυγωτές) σε ειδικό κλίβανο για 2-6 ημέρες, ώστε τα έμβρυα να αναπτυχθούν με το ρυθμό της φυσικής τους εξέλιξης.

Το επόμενο στάδιο περιλαμβάνει τη μεταφορά των εμβρύων στη μήτρα της γυναίκας, διαδικασία που γίνεται από εξειδικευμένο γυναικολόγο με τη βοήθεια ενός πολύ λεπτού καθετήρα. Τα έμβρυα μέσω του τραχήλου, τοποθετούνται στην εσωτερική κοιλότητα της μήτρας, με σκοπό να εμφυτευθούν ώστε να προκύψει εγκυμοσύνη.

Η μικρογονιμοποίηση ICSI, είναι μια μέθοδος, που χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία 25 περίπου χρόνια, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες εμφανίζεται σοβαρή παθολογία που αφορά στον αριθμό, στην κινητικότητα ή στη μορφολογία των σπερματοζωαρίων, δηλαδή σε προβλήματα "ανδρικού παράγοντα", όπου η κλασσική IVF πολύ δύσκολα οδηγεί σε επιτυχημένη γονιμοποίηση και δημιουργία εμβρύων.

H μέθοδος της ενδοκυτταροπλασματικής έγχυσης (ICSI) παρέχει τη δυνατότητα στον εμβρυολόγο να επιλέξει τα φαινομενικά καλύτερα σπερματοζωάρια, τα οποία με τη χρήση ειδικής πιπέττας τα μεταφέρει στο εσωτερικό των ωαρίων, διαδικασία που αυξάνει κατά πολύ την πιθανότητα γονιμοποίησης.

Η επιτυχία της μεθόδου στηρίζεται στη μεγέθυνση των σπερματοζωαρίων στο μικροσκόπιο κατά 400 έως 600 φορές, ώστε να είναι πιο ευδιάκριτα τα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά και ο εμβρυολόγος να μπορεί να επιλέξει μόνο όσα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γονιμοποιήσουν επιτυχώς τα ωάρια.

Πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα απέδειξαν ότι σπερματοζωάρια τα οποία εμφανίζουν στο μικροσκόπιο κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, μπορεί να έχουν παθολογικό DNA, το οποίο ενδεχομένως να επηρεάζει την ποιότητα, τη μορφολογία ή την κινητικότητά τους και κατά συνέπεια τη γονιμοποίηση ή και την εξέλιξη των εμβρύων.

Για την ανίχνευση αυτών των ιδιαίτερων "μικροσκοπικών" χαρακτηριστικών αναπτύχθηκε η τεχνολογία IMSI, η οποία χρησιμοποιεί φακούς στο μικροσκόπιο, που επιτυγχάνουν τη μεγέθυνση των σπερματοζωαρίων έως και 10.000 φορές.

Η μέθοδος IMSI επιτρέπει στον εμβρυολόγο να επιλέξει με μεγαλύτερη ακρίβεια και ασφάλεια, μόνο όσα σπερματοζωάρια εμφανίζουν την ιδανική μορφολογία, και κατά συνέπεια έχουν τις περισσότερες πιθανότητες επιτυχούς γονιμοποίησης, ανάπτυξης βλαστοκύστεων και εγκυμοσύνης.